Ervaringsverhalen

Reisbegeleidster Patty Batten: “Ik doe dit werk nu voor het derde jaar en heb ongeveer 10 reizen begeleid. Het bevalt me heel erg goed. Ofschoon ik het ook elke keer weer heel spannend vind. Elke groep is immers anders. Afhankelijk van de samenstelling en de ervaring van de groep verdelen we de taken. De laatste tijd heb ik vaak de coördinerende rol op me genomen. Met mijn levenservaring en achtergrond – ik ben de oudste uit een gezin van zeven kinderen, en de oudste moet voor de kleintjes zorgen – voel ik me daar ook prettig bij. Een goede begeleider beschikt over een goed inlevingsvermogen, is een echte helper, moet alert en flexibel zijn en zeker niet in paniek raken, staat graag voor een ander klaar en kan zich heel klein maken. Daarmee bedoel ik dat niet jij belangrijk bent maar de deelnemers aan de reis. Zij moeten het allemaal vreselijk naar hun zin hebben. En natuurlijk moeten ze ook weer veilig thuiskomen. Gelukkig zijn we daar tot nu toe altijd in geslaagd. Het is gewoon hartstikke leuk werk om te doen.”


Reisbegeleidster Caty Boef: “Ik raakte een keer in de trein in gesprek met een man. We hadden het over onze buitenlandse reizen en aan het einde van dat gesprek vertelde hij dat hij ook reizen van mensen begeleidde met een functionele beperking. Dat raakte mij diep in m’n hart. Nog diezelfde week heb ik contact gezocht en diezelfde zomer ben ik voor het eerst als begeleider meegegaan. En dat goede gevoel is gebleven. We werken met mensen met een sociale, psychische of verstandelijke beperking. Ik vind het geweldig hoe ze zijn, totaal geen opsmuk, gewoon heel echt. Je merkt gedurende zo’n reis ook dat veel deelnemers echt loskomen. Dat is heel ontroerend om te zien. Ik had een keer een vrouw, bij wie in de persoonsomschrijving stond dat ze niet aangeraakt wilde worden. Dan is het des te frappanter dat je bij het afscheid een dikke zoen krijgt. Heel bijzonder. Een goede begeleider leeft zichzelf in in de mensen, houdt van organiseren, is creatief van geest, heeft veel geduld en is tevens heel flexibel. Soms neem je even wat afstand en laat je je gezag gelden, maar meestal ben je heel toegankelijk en stel je je liefdevol op. Ik kan tijdens de reizen echt helemaal mezelf zijn. Lekker gek ook op z’n tijd. Laatst zei een jongen met het syndroom van Down tegen de anderen lachend: ‘Nou, die spoort ook niet helemaal’. Dat typeert mij. Ik ben 65 en doe zo’n zeven reizen per jaar. Tussen elke reis heb je een paar weken om verslag te doen van de reis die erop zit en contact te zoeken met nieuwe deelnemers. Toch leer je ze pas echt kennen als je samen op vakantie bent. Ik hoop dit werk nog tot m’n tachtigste te doen. Het is mijn passie geworden.”

Reisbegeleider Theo van Rijnsoever: "Ik vind het fijn dat ik mijn eigen wensen in vervulling kan laten gaan. Daarnaast vind ik het belangrijk om er een geslaagde week van te maken voor de deelnemers. Het geeft me namelijk een goed gevoel als de deelnemers een plezierige week hebben gehad. Een ervaring die ik nooit zal vergeten is de reis naar Zuid-Afrika. Dit was een groot avontuur vol met angsten, lachen, gieren en brullen. Er was wel veel durf en lef voor nodig.
Ik ga al vier jaar mee met Tendens. De belangrijkste reden daarvoor is om lekker van huis weg te zijn. Ook hield ik vroeger het beroep reisleider altijd achter de hand. Dit kan ik nu op deze manier uitvoeren sinds ik niet meer werk in het onderwijs. Het is nogmaals geweldig om wensen in vervulling te laten gaan, voor mezelf en voor de deelnemers.
Ik heb strand vakanties gedaan, een fietsvakantie en ik ben wezen skiën in Oostenrijk. Ook ben ik naar Brugge en de Ardèche geweest. Waar ik nog graag naartoe zou willen is Disneyland Parijs. Het liefst met de kerstmis.
Ik heb de tijd, waarom zou je er dan niks mee doen voor die mensen. "